26/04 (Leuven) en 12/05 (Gent)
De Egyptenaar hunkerde naar het eeuwig leven. Voor hem was de dood geen eindpunt, maar een overgang van het eindigende aardse leven naar het eeuwigdurende in het hiernamaals.
Om deze overgang mogelijk te maken moest het sterfelijk lichaam kunstmatig geconserveerd worden, in een beschermende sarcofaag gelegd worden en in een graf dat functioneerde als de poort tot het hiernamaals. Dagelijkse offeranden en rituelen garandeerden dat de dode in de nieuwe leefwereld eeuwig kon verder leven.
In de lezing worden het mummificeren, de begrafenisriten, de graftypes en hun decoratie in detail behandeld.