Banketten waren een gevestigde traditie in het faraonische Egypte, met name tijdens de 18de Dynastie, zoals o.a. blijkt uit de uitgebreide grafversieringen in de graven van Rekhmire, Nebamun, Djeserkareseneb en Kay. Voor wat betreft de Ptolemaïsche periode is er tekstueel bewijs voor banketpraktijken, zoals uitnodigingen, verenigingslijsten en bierbonnen, maar bijbehorende decoratieve scènes uit die periode zijn opvallend schaars. Dit roept de vraag op of de traditie van de organisatie van banketten onveranderd bleef in de Ptolemaïsche periode, of dat deze een transformatie onderging.
Deze studie maakt gebruik van een interdisciplinaire methodologie door tekstuele, decoratieve en archeologische bronnen te synthetiseren om continuïteiten en veranderingen in banketpraktijken te onderzoeken. Tekstuele bronnen bevatten bewaard gebleven uitnodigingen voor maaltijden, verslagen van verenigingen die voorwerpen bijdroegen aan een perideipnon (begrafenisfeest) en bierbonnen afkomstig uit deipneteria (feestzalen) die specifiek waren voor de Grieks-Romeinse periode in Egypte. Decoratieve bronnen bestaan uit banketbeelden gevonden in graven uit de 18de Dynastie. Archeologisch bewijs omvat de fysieke overblijfselen van de deipneteria en begrafenismaaltijden die deel uitmaakten van de grafgiften.
Door deze verschillende soorten bewijsmateriaal naast elkaar te plaatsen, biedt dit onderzoek inzicht in bankettradities in twee belangrijke periodes uit de Oud-Egyptische geschiedenis. Het doel is om te bepalen of er een waarneembare lijn van continuïteit is van de faraonische periode naar de Ptolemaïsche periode, of dat er nieuwe organisatievormen ontstonden.