Lange tijd werd Ptolemaeïsch Egypte beschouwd als een soort Sovjet-Unie avant la lettre, met een staatsgeleide of zelfs geplande economie. Eén van de belangrijkste sectoren was de textielproductie, die volgens deze visie een ‘staatsmonopolie’ was. In deze lezing bekijken we aan de hand van de papyrologische documenten hoe het er in de praktijk echt aan toeging. Eerder dan in de moderne tijd, moeten we de inspiratie voor het Ptolemaeïsche beleid zoeken in het Egyptische verleden, en dan vooral in het Nieuwe Rijk. De papyri geven tevens een unieke inkijk in het dagelijkse leven van Grieken en Egyptenaren, waarin textiel een cruciale rol speelde.